PAX East 2022: SpiderHeck می تواند جانشین معنوی کاملی برای بازی Duck باشد

غرفه TinyBuild در PAX East 2022 بسیار بسیار بیشتر از یک غرفه بود. این یک کارناوال کامل بود، پر از بازی‌هایی که در هر نمایشگاه شهرستانی مناسب است (شما می‌توانید خال بازی کنید یا با یک بازی شیری برای ریزه‌ها ماهی بگیرید) و تعداد زیادی بازی ویدیویی واقعی. در پشت محوطه انتشار چیزی بود که از دیگر تزئینات نارنجی روشن متمایز بود: یک عنکبوت بادی عظیم از بالای مجموعه چهار تلویزیون بلند شد و از شرکت کنندگان دعوت کرد تا SpiderHeck را امتحان کنند، که می‌توانست پس از بازی اردک بازی چند نفره مورد علاقه من باشد.

SpiderHeck به همان اندازه که نامش احمقانه است. این یک پلتفرم خجالتی مبتنی بر فیزیک است، که راه درازی برای گفتن اینکه شما بازیکنان دیگر را شکست داده اید و چیزها در همه جا پرواز می کنند، فاصله زیادی دارد. در مورد SpiderHeck، بازیکنان عنکبوت‌هایی (duh) را کنترل می‌کنند که می‌توانند اسلحه به دست بگیرند و با شلیک به تور در کارت‌های دو بعدی بازی پرسه بزنند.

از آنجایی که یک جنگجوی چهار نفره بودم، مستقیماً با دو بازدیدکننده دیگر از PAX – و همچنین یک مرد روابط عمومی – به یک بازی پرتاب شدم و من یک انفجار مطلق بودم. برخی از بازی‌ها هستند که در آن‌ها شناخت افرادی که با آن‌ها بازی می‌کنید برای لذت بردن از لذت بسیار مفید است و SpiderHeck یکی از آنها نیست.

به عنوان یک شخص عنکبوتی کوچولو، باید بتوانید سایر افراد عنکبوتی را در بازی خود از بین ببرید و همه اینها با زرادخانه شگفت انگیز سلاح های SpiderHeck انجام می شود. هنگامی که بازیکنان در بازی (حداکثر چهار نفر می توانند در یک بازی باشند) روی نقشه ظاهر می شوند، سلاح ها تقریباً بلافاصله روی آنها ظاهر می شوند. آنها می توانند از تپانچه های لیزری تا تفنگ هایی که امواج انرژی را شلیک می کنند یا شمشیرهای نوری تخت را شامل شوند.

با هر چیزی که برای مبارزه انتخاب می‌کنید، سلاح‌های SpiderHeck فقط بر هدف شما تأثیر نمی‌گذارند. هر سلاحی نوع خود را با فیزیک بازی تعامل دارد. شلیک این تپانچه لیزری عنکبوت کوچکم را به سمت عقب منفجر کرد و هر چه سلاحی که استفاده می کردم بزرگتر بود بعد از شلیک به دورتر پرتاب می شدم. من حتی به این دلیل مردم که سلاحم را شلیک کردم و در نهایت از روی سکویی که روی آن بودم افتادم و درست داخل یک گدازه یا گودال بی انتها افتادم.

تنها راه فرار از این اتفاق شلیک به تور و پرتاب خودم به نزدیکترین سطح بود. در حالی که بقیه بازی برای بازی بسیار ناخوشایند به نظر می‌رسید – نه مانند یک جنگجوی مبتنی بر فیزیک که در آن شما یک عنکبوت هستید، کنترل‌های نرمی مانند یک شبیه‌ساز مسابقه‌ای دارد – من نمی‌توانستم بفهمم چگونه تورهایم را قرار دهم. در مکان های مناسب من اغلب آنها را بسیار کمتر از آنچه انتظار داشتم شلیک می کردم، که منجر به یک سفر یک طرفه به یک حوضچه گدازه یا منطقه دیگری از مرگ می شد.

برخی از سطوح SpiderHeck نیز در سیستم فیزیکی آن بازی می کنند، به عنوان یکی که فقط پنج سکوی آویزان است که بازیکنان می توانند از طریق آن بپرند. طبیعتاً هر پلتفرم هنگام پریدن یا پایین آمدن بازیکن حرکت می کند و اگر به شخصی شلیک شود، تکان می خورد. مسابقات روی این کارت در این واقعیت تجسم یافته بود که ما چهار نفر هر بار که با سلاح یا به سمت خودمان شلیک می کردیم با جیغ بازی می کردیم.

هر کاری که SpiderHeck در اینجا انجام می دهد، من را به یاد یک نسخه کمی ساده تر از Duck Game می اندازد، یکی دیگر از بازی های چند نفره بی احترامی. اگرچه این بازی همان سیستم فیزیکی منحصر به فرد SpiderHeck را ندارد، اما هر دو دارای انرژی یکسانی هستند. آنها خیلی پیچیده نیستند و بلافاصله سرگرم کننده هستند. وقتی داشتم بازی می‌کردم، به این فکر نمی‌کردم که با شمشیر نوری‌ام چه می‌کنم، فقط این کار را کردم. وقتی به معنای پرتاب چیزی به سمت بازیکن دیگر پس از پرتاب شدن و دور از دید دوربین بود، نمی‌توانست زمان خوبی را سپری کند.

خوشبختانه، لازم نیست منتظر بمانم تا SpiderHeck را با دوستانم امتحان کنم. بازی هنوز تاریخ انتشار ندارد، اما همان دمویی که در PAX بازی کردم در حال حاضر برای دانلود در استیم موجود است.